Bir bireyin eylemlerine, kacisi olmayan, icsellesmis bir otorite kilavuzluk ediyorsa politik özgürlügün cok az anlami vardir diyen yazar bu kitabinda icsellesmis otoriteyi olusturan mekanzmalardan biri olan egitimi ele aliyor.
Spring -esas olarak- iki egitim modelinin varligindan söz ediyor Ilki düzen, plan ve yüksek verimlilik araciligiyla toplumsal ilerleme arayan teknolojik ve rasyonalist model. Bu modele göre toplum, verimli isleyis hedefine sahip olan okula lllich iktidarin fahisesi diyor. Bu modeli benimseyen psikolog, hirsizlik yapan yoksul insanlarla karsilastiginda calma aliskanliklarinin nasil sona erdirilecegi sorusunu arastiracaktir.
Springin Ferrer, Godwin, Rousseau, Marc, Freire, Lllch, Stirner, Tolstoy, Reich ve Neillin tezlerini tartisarak önerdigi ikinci modelde ise önemli olan düzen ve verimlilik degil bireysel özerkligin artmasidir. Toplumsal degisiminin hedefi, artan bireysel katilik ve toplumsal sistemin denetlenmesidir. Bu model, modern toplumsal kurumlarin gücünün büyük ölcüde halkin, bu kurumlarin otoritesini ve mesruiyetini kabul etme gönüllügüne dayandigi inancina baglidir. Bu modelin sorusu bireyin toplumsal makineye nasil uydurulacagi degil, insanlarin, kissel tatmin olmadan calismayi ve özgürlügü sinirlayan toplumsal otoriteyi neden kabul etmeye istekli olduklaridir. Bu modelin psikologu ise neden bütün yoksul insanlarin hirsizlik yapmadigi sorusuna cevap arayacaktir.
Cocuklarin kolay kontrol edilebilen verimli makineler olarak degil özgür, hayattan zevk alan kisiler olarak büyümesinden yana olanlar icin...
