Toplulugun özneleri, tipki bana borclusun degil de sana borcluyum dediklerinde oldugu gibi bir yükümlülük etrafinda birlesirler. Bu onlari kendi kendilerinin mutlak efendileri olmaktan cikaran; ya da daha dogrusu en asli mülkiyetlerini, yani öznelliklerini kismi ya da bütünüyle kamulastiran seydir. ... Toplulukta özneler bir özdeslesme ilkesi ya da icinde seffaf bir iletisim kurabilecekleri veya hic degilse bu iletisim icin gerekli olan icerigi tesis edebilecekleri steril, cevrilmis bir alan bulmazlar. Bulup bulacaklari kendilerini, kendilerinden yoksun birakacak bir bosluktan, bir mesafeden, bir yabanciliktan baska bir sey degildir.
Cagdas siyaset felsefesinin özgün düsünürlerinden, biyopolitikci Roberto Esposito, topluluk fikrini ve kavramini tartisiyor bu kitapta. Toplulugu, üzerine kuruldugu eksikliklerle ve bizzat toplumsalliga dair bir eksiklikle iliskisi icinde tartisiyor. Topluluk fikrinin, ufuk acici bir yapisökümünü gerceklestiriyor.
Espositonun bu sorgulamasi, modern siyaset felsefesinde topluluk üzerine düsünmenin belli basli kavramsal hatlarini yeniden katediyor. Bu hatlarin insasina damga vurmus büyük düsünürlere özellikle egiliyor Korku - ve Hobbes. Sucluluk - ve Rousseau. Yasa - ve Kant. Ekstaz - ve Heidegger. Deneyim - ve Bataille. Topluluk fikri üzerinden, tümüyle siyaseti, dünyayi, insaniyeti yeniden düsünmeye acilan bir kapi, Communitas.
