Digitale technologieën zijn geconvergeerd met digitale vormen en hebben de ontwikkelingen in kunst, muziek, design, film en literatuur integraal beïnvloed. Visuele communicatie ondergaat een diepgaande transformatie omdat nieuwe technologieën de manier waarop beelden en dingen worden geproduceerd voortdurend op de proef stellen. Het probleem dat in deze studie aan de orde komt, is de ontoereikendheid van het leren van visueel communicatiedesign met de traditionele methode als gevolg van de democratisering van de digitale desktoptechnologie in de recente leeromgeving. Dit onderzoek combineert de kwalitatieve en kwantitatieve benadering, het onderzoek maakte gebruik van visuele dataverzameling, met name schetsen die door de deelnemers werden getekend. De kwantitatieve benadering werd gebruikt bij het samenstellen en categoriseren van gegevens door middel van observatie van de deelnemers, wat betekent dat de onderzoeker plaatsvond tijdens het verzamelen van de gegevens. Het is om te onderzoeken en te ontdekken of de toename van muziek en afbeeldingen in het hedendaagse tijdperk van digitalisering, de essentie van creatief ontwerp kan versterken door de analogie tussen muziekuitdrukkingen en grafische elementen. Dit onderzoek levert de morfologie van de beeldtaal van muziek en visuele expressie, met name in de studie van lijnen en de compositie ervan.
